سوسن صفاوردی طاق - در حالیکه در غالب داستانها و آموزهای قرآنی هر دستورعملی خطاب به زنان و مردان است٬ اما ظاهرا برای بسیاری از واعظین این الگوی قرانی محلی از اعراب ندارد و آنان همچنان زنان را در سبیل تذکرات خود قرار میدهند. ظاهرا فرض بر این است ٬که آقایان از هر نوع تذکری بی نیاز هستند .از دوچرخه سواری گرفته تا حضور در ورزشگاه و انتخاب رشته های درسی خواه معدن و خواه پزشکی تا توصیه های اخلاقی و عفت در رفتار گرفته ٬ نگاه تنها معطوف به مشکل بزرگ و حاد کشور ٬ یعنی زنان است.یکی از سر دلسوزی خطر را به دوچرخه سواری که در تمام دنیا یک وسیله نقلیه و بعضا ورزشی محسوب میشود ٬ربط میدهد و دیگری از سر همان دلسوزی از حذف و یا محدودیت رشته های حقوق و غیره بعلت عدم کارایی برای زنان نسخه مینویسد.اما موضوع اصلی در نگاه جنسیتی به زنان برمیگردد و تبعیضی که در نگاه جنسیت محور بر زنان اعمال شده و میشود و امور بدیهی را تبدیل به یک مشکل میکند که برای حلش باید بدنبال نظریه پردازی باشد.و اینگونه زنان قرنها بایستی تلاش میکردند تا بدیهی ترین حقوق خود از کرامت برابر انسانی گرفته تا حق آموزش و غیره را به اثبات برسانند و در این مسیر انگهای مختلف را نیز به جان بخرند.