سوسن صفاوردی طاق - برنامه ۱۱بهمن ماه جهان آرا که در پی ادعاها و انتقادات کارشناس مسائل زنان این برنامه به چهار دوره سیاستگذاری در حوزه زنان وخصوصا مسئولان این حوزه در دولت آقای خاتمی و آقای روحانی برمی گشت ٬ از چندین نظر قابل تامل است.نکته اول این است که لازمه کار کارشناسی اشراف کامل به امکانات شرایط و مقتضیات زمانی برای عملی شدن سیاستگذاریها در این حوزه یعنی حوزه زنان می باشد که سن کارشناس و مجری برنامه به این چهار دوره نمیرسید. دوم آنکه یک کارشناس وظیفه دارد یافته های خودرا بر اساس مقایسه وضعیت قبل و بعد ٬یک راهبرد و بر اساس آمار و مستندات متقن ارائه کند. سوم آنکه اگر کارشناس بدنبال آسیب شناسی و علت عدم محقق شدن برنامه و یا وضعیتی است ٬ اول باید به دست آوردها اشاره داشته باشد وبعد موانع تحقق کامل یک وضعیت یا حتی عدم تحقق آنرا اعلام کند.چهارم آنکه معضل اصلی بسیاری از ناکامیها در حوزه امور زنان، «خود زنان» هستند. زنانی که فعالیت و حضور خود در عرصه های مختلف را با همه کاستی ها مدیون تلاش بسیاری از زنان در همین چهار دوره هستند و بدون آنان بسیاری از این عرصه ها برای آنان قابل احراز نبود!!

متاسفانه نگاه صفر ـ صدی نهادینه شده در قضاوت نسبت به امور از سوی گرایشات مختلف سیاسی خصوصا دو جناح غالب در کشور ٬ حوزه زنان را نیز بی نصیب نگذاشته و طرفداران هر دو جناح مطلقا در ارزیابی عملکردها جانب انصاف را رعایت نمیکنند و منش هر کدام سیاه نمایی نسبت به دیگری و سفید دیدن مطلق خود است.در حوزه زنان هم متاسفانه این فرهنگ موجب شده است٬ این حقیقت که هر دوره بر اساس نیاز و امکانات زمانی بخشی از راهبردها محقق و بخش دیگر ناتمام مانده است٬ مورد غفلت فعالین این حوزه قرار گیرد. اگرچه تمرکز بر تفاوت نگاه به حقوق زنان یکی دیگر از موانع بر سر راهی است که در حوزه عملی زنان را رودرو قرار میدهد و مانع از فهم مشترک برای اقدام مشترک میشود.

و اما نکته آخر اینکه صدا وسیما وظیفه دارد با فرهنگ نهادینه شده صفر ـ صدی بعنوان نهادی که وظیفه پرورش اخلاقی جامعه را بعهده دارد ٬ مبارزه کند وبا انتخاب مدیران٬ مجریان و کارشناسان بیطرف و مبادی آداب و اخلاق با هر تفکر و عقیده زمینه اصلاح فرهنگ حاکم را ایجاد کند تا تذکر بنیانگذار جمهوری اسلامی مبنی بر دانشگاه بودن صدا وسیما محقق شود.