شاید دیگر واکنش پنجم و دو زن و قرمز و خانه ی پدری تنها فیلم هایی نباشند که راوی رنج های یک زن در جامعه ای مردسالارند
یک وجه دیگر مرد سالاری و زن ستیزی
وجه ظالمانه تریست که متاسفانه با تعاریف زیبای عشق و دلدادگی و تمامیت خواهی رنگین شده تا تعفن و تباهی اش را بپوشاند،
سریال خاتون
سریال شهرزاد
و سریال میخوام زنده بمانم

نمونه هایی از این دست هستند که شخصیت اول زن در حصاری بنام عشق اما به کام غرور و شهوت و حسد یک مرد رنج اسارت را چشیده و برای آزادی و ازادگی خود می جنگند،مرد داستان می‌تواند چنان در نقش پر سوز و گذار عاشقانه ی خود فرو برود که گاه و بیگاه تماشاچی را با خود همراه کرده و معشوق را سنگدل و بیرحم نماید،معشوقی که در سایه ی چنین عشقی دارد ذره ذره از هویت انسانی خود دور می شود،ارزش هایش ،حریت و ازادگی اش ،انسان بودنش همه و همه میشود اسماعیل ذبح شده در پیشگاه ابراهیمی که ابراهیم نیست!دست شیطان است که دارد خنجر بر گلویش میفشارد! رذالت می‌تواند هر شکل و شمایل و نامی به خود بگیرد اما هیچ یک به اندازه اینکه عشق نامیده شود منافقانه نیست!
:
در صحنه ای از سریال خاتون مرد عاشق به همسرش تجاوز می‌کند . چیزی که دردناک است پیام های زنانی است که هنوز در درک مفهوم تجاوز ناتوانند هنوز نمی دانند کرامت و حرمت انسانی و مسلک و مرام عاشقی به حکم هیچ امضا و کاغذی نباید و نباید و نباید نادید گرفته شود!که زن در ازدواج جز مایملک مرد نیست!مجبوب است معشوق است یار است یاور است همراه است !و گر جز این باشد ان ازدواج به روی انسانیت در رابطه خط بطلان کشیده
:
تینا پاکروان را برای خلق چنین زنی در چنین دامگهی و برای آگاهی بخشی اش از حقوق انسانی یک زن می ستایم .

از صفحه قبیله لیلی

منبع: آخرین خبر