گر چه که مغز انسان و جهان هستی از نظر ابعاد، هیچ شباهتی با یکدیگر ندارند؛ اما شباهت‌های زیادی به مغز انسان و سلول‌های عصبی و جهان هستی و کهکشان‌هایش وجود دارد وساختار هر دو به صورت عجیب و حیرت انگیزی بسیار به یکدیگر شبیه است.

در برخی موارد، دو سیستم به قدری به یکدیگر شباهت دارند که حتی چنین شباهتی بین قسمت‌های تشکیل دهنده هر سیستم دیده نمی‌شود. این موضوع نشان می‌دهد که فرآیندهای فیزیکی توانایی ایجاد ساختارهای پیچیده اما مشابه را دارد.

برخی شباهت‌های جهان هستی و مغز بسیار ساده و ملموس هستند. به عنوان مثال، مغز انسان با شبکه‌ای شامل حدود 70 میلیارد نورون کار می‌کند. جالب است بدانید که جهان هستی نیز حدود 100 میلیارد کهکشان دارد.


در هر دو سیستم یعنی هم در مغز و هم در جهان هستی، شبکه پیچیده تشکیل دهنده آن شامل رشته‌های طولانی و گره‌هایی است که به یکدیگر متصل شده‌اند. اگر تصویری از مغز انسان را با شبکه گسترده‌اش با تصویری از کیهان کنار هم قرار دهید، این شباهت‌ به خوبی قابل رویت است.

در هر دو سیستم، این رشته‌ها حدود 30 درصد از جرم اصلی را تشکیل می‌دهند. 70 درصد مغز را آب و 70 درصد کیهان را انرژی تاریک تشکیل داده است.

محققان برای بررسی بیشتر شباهت‌ها، نحوه تشکیل شبکه‌های کهکشانی را با مغز انسان مقایسه کردند. «فرانکو وازا»، اخترفیزیکدان دانشگاه بولونیا که در این مطالعه با «آلبرتو فلتی» جراح مغز و اعصاب دانشگاه ورونا همکاری داشته، می‌گوید:

«تراکم طیفی هر دو سیستم را محاسبه کردیم. این روشی است که اغلب در کیهان شناسی برای مطالعه توزیع فضایی کهکشان‌ها استفاده می‌شود. تجزیه و تحلیل‌های انجام شده نشان می‌دهد که توزیع نوسانات درون شبکه عصبی مخچه در مقیاس از 1 میکرومتر تا 0.1 میلی‌متر همانند توزیع ماده در شبکه کیهانی است که در مقیاس بزرگتری از 5 میلیون تا 500 میلیون سال نوری رخ می‌دهد.»
محققان روش‌های اتصال شبکه نورون‌ها و کهکشان‌ها را مورد بررسی قرار دادند و مجددا به شباهت‌های قابل توجهی دست یافتند. دانشمندان میانگین تعداد اتصالات بین هر یک از گره‌ها و نحوه خوشه بندی آنها را نیز مقایسه کردند و مجددا به شباهت‌های بیشتری در این زمینه نیز دست یافتند.

منبع: دیجیاتو