در حالی که قطعا مسئولان چپ و راست می‌گویند برایشان انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا فرقی ندارد، اما با مطرح شدن جو بایدن به عنوان پیروز انتخابات در همه این روزها به انحای مختلف خوشحالی درونی خود را بروز داده و نتوانسته‌اند آن را پنهان کنند. یکی این پیروزی را نتیجه امداد الهی می‌داند، دیگری آن را به همه ایرانیان و جهانیان شادباش می‌گوید، آن دیگری اعلام می‌کند رسما خوشحال است که ترامپ رئیس‌جمهور نیست و... . چهره‌های اصلا‌ح‌طلب و اصولگرای مشخصا شادمان این پیروزی، هم‌اکنون به برنامه‌های آینده‌شان با بایدن فکر می‌کنند. دولتمردان ایران امیدوارند خیلی سریع و قبل از انتخابات 1400 گشایش‌هایی حاصل شود و رئیس‌جمهور و کابینه‌اش با توجه به این موضوع تلاش کنند پایگاه‌های اجتماعی از دست رفته‌شان را اندکی بازسازی کرده و چه‌بسا با بهبودی اوضاع اینطور القا کنند که همه چیز در این چند سال، به خاطر ترامپ بوده است و تحریم‌ها. در آن سو اما اصولگرایانی هستند که آنها نیز می‌خواهند برد بایدن را به سود خود رقم بزنند با این تفاوت که آرزویشان این است که استقرار بایدن برای ریاست‌جمهوری و وارد مذاکره شدنش با ایران آنقدر به طول بینجامد تا اگر بناست گشایش‌ها و بهبودهایی هم حاصل شود به دوران حسن روحانی، رئیس‌جمهوری نرسد و به بعد از انتخابات 1400 موکول شود، چون با این احتساب اصولگرایان با به دست گرفتن احتمالی قدرت می‌توانند نتایج حضور بایدن را به ثمره اقدامات خود نسبت دهند و آن را حاصل تدبیر و درایت خویش و نوع متفاوت مدیریت‌شان از اصلاح‌طلبان و اعتدالیون بدانند. نکته‌ای که به نظر می‌آید بعد از گذشت چند روز از ابراز خوشحالی‌های ریاست‌جمهوری بایدن، حالا با حربه‌های مختلف دنبال می‌شود. یکی از این روش‌ها این است که جریان اصولگرا با خیال آسوده از وجود بایدن در آینده خودشان و البته با علم به اینکه تغییرات کلیدی، قرار نیست در این چندماهه باقی‌مانده دولت روحانی رخ بدهد، تلاش کنند تمام اتفاقات این سال‌ها را تنها برگردن دولت بیندازند و بی‌ارتباط با سایر موارد از جمله آمریکا و ترامپ بدانند.

گرانی‌ها به کجا ربط دارد؟
نمونه بارز این سیاست را می‌توان در کلام دیروز محمدباقر قالیباف رئیس مجلس شورای اسلامی به خوبی حس کرد؛ کسی که البته به دلیل دیدار با بیماران کرونایی سوژه رسانه‌ها شده بود. او حالا می‌گوید که گرانی‌ها به پاستور و بهارستان ربط دارد، نه جورجیا و آریزونا. او موضوع را طوری دنبال می‌کند اینکه بگوید آنچه مسبب این روزهاست قطعا بهارستانی است که تا 4 سال دست اصلاح‌طلبان و اعتدالیون بوده و تنها چند ماهی به دست مجلس انقلابی رسیده و البته دولت روحانی که منتخب اصلاح‌طلبان هست هم از مسببان شماره یک وضعیت کنونی کشور به شمار می‌آید. قالیباف دیروز گفته است درست است که بایدن با ترامپ فرق‌ دارد اما بایدن در بهترین حالت با اوبامایی که طراح تحریم‌های به اصطلاح فلج‌کننده و اولین ناقض تعهدات آمریکاست، تفاوتی ندارد. او ادامه می‌دهد: تصمیمات اقتصادی ما در حوزه‌های مختلف، به پاستور، بهارستان، باب‌همایون و میرداماد ارتباط دارد؛ نه به جورجیا، میشیگان و آریزونا. البته اشاره او به ریاست‌جمهوری، مجلس، بانک مرکزی و وزارت اقتصاد و دارایی است. این تصمیماتِ ماست که مستقل از این رفتن‌ها و آمدن‌ها، پایه‌های اصلی اقتصادِ ما را می‌سازد و قدرتِ ما را در این عرصه مشخص می‌کند. باور کنیم کسی که واگن خود را به لوکوموتیو دیگران ببندد، باید منتظر بنشیند تا با آنچه در اختیارش نیست شادی کند یا عزا بگیرد. قالیباف در حالی این اظهارات را مطرح می‌کند که ظاهرا بهتر می‌داند در نبود تحریم‌ها و در زمانه مجلس اصولگرای هفتم تا نهم یا در دولت‌های اصولگرا نیز وضعیت هیچ‌گاه مطلوب نبوده و البته این‌ روزها وضعیت اقتصاد کشور عنان از دست داده است. اما قطعا در همه این سال‌ها اصولگرایان تندرو یکی از تشدید‌کننده‌های فشارها بوده‌اند.

آنچه عجیب‌تر است
گفته‌ها و مانور اصولگرایان مجلسی، اما وقتی جالب‌تر می‌شود که تنها نگاهی به عملکرد مجلس یازدهم در طول مدتی که برقدرت بوده‌اند، بیندازیم. آنچه در این مدت در مجلس رخ داده بیانگر آن است که در این مدت هیچ موضوع خاصی به تصویب نرسیده و در عوض مجموعه‌ای از حواشی وجود داشته‌ است؛ حواشی‌ای مانند دعواهای قالیباف و مصطفی میرسلیم. ماجرای شهرداری که به کرات از زبان میرسلیم گفته شد، موضوع را به شکایت قالیباف از وی کشانده است. بعد از آن پرداختی 220میلیون تومانی به عنوان اولین حقوق نمایندگی مجلس یازدهم بود و سپس ماجرای تحویل خودروی دناپلاس به نمایندگان. قابل‌تامل‌تر از همه اینکه روز گذشته یکی از نمایندگان برا ی رفع بحران اقتصادی و... بزرگ‌ترین راهکارش این بوده که دست به اعتصاب غذا بزند. دیروز یک عضو هیات رئیسه کمیسیون صنایع و معادن مجلس در نطق میان دستور خود از تحصن و اعتصاب غذا در دفتر کاری‌اش خبر داد و گفت: در حمایت از محتاجین به نان شب و گرفتاران و به خاطر عدم‌صداقت برخی مسئولان دست به اعتصاب غذا می‌زنم. مصطفی رضا حسینی قطب آبادی افزود: امروز در کشور لایه‌لایه سیم‌های خاردار بی‌ارزشی کشیده‌اند تا ارزش‌ها نتوانند از آن عبور کنند. امروز میدان‌های مین تجمل‌گرایی و ثروت کاشته‌اند تا فقرا و وارثان اصلی انقلاب زمین‌گیر شوند. نماینده شهربابک در مجلس در ادامه نطق خود تحصن و اعتصاب غذای خود را در دفتر کارش در طبقه ششم مجلس اعلام کرد و ضمن عذرخواهی از خانواده‌اش گفت: به عنوان سرباز ولایت در حمایت از محتاجین به نان شب و گرفتاران و به خاطر عدم صداقت برخی مسئولان این کار را انجام خواهم داد. البته او مشخص نکرده که این اعتصاب غذا تا چه زمان قرار است ادامه یابد یا چه دردی از درد محتاجین نان شب دوا می‌کند‌، جز اینکه یک شوآف تبلیغاتی برای او باشد؟ سوال این است که آنهایی که نه ترامپ، بلکه غیر‌‌مستقیم دولت و مجلس اصلاح‌طلب را عامل همه این اتفاقات می‌دانند، تصور می‌کنند با این اوضاع مجلس، اصولگرایان می‌توانند راهکارهایی برای حل مشکلات بدهند؟
 

منبع: آرمان ملی