237541
اختلاف مجلس و دولت را تمام کنید
<p><span style="font-size: 12px">درست از زمانی که مجلس یازدهم در خردادماه سال جاری روی کار آمد بنای ناسازگاری و ایستادن در مقابل دولت را گذاشت. چنانکه برخی از نمایندگان نیز به این امر اشاره کردند که دولت را سر خط می‌آوریم. این رویکرد طی 6 ماه گذشته نیز به وفور و کرات تکرار شده و مجلس با مخالفت با دولت و گاهی انتقاداتی که بیشتر به تخریب می‌ماند بیش از آنکه در فکر حل مشکلات کشور و مردم باشد درصدد هماوردی با دولت بر آمده است. نگاهی به عملکرد مجلس نیز همین امر را ثابت می‌کند که آنها حتی به مرزهای وعده‌های خود برای حل مشکلات مردم نرسیده‌اند. در این میان بسیاری معتقدند که قوا برای خروج کشور از این شرایط باید از هرگونه نزاع پرهیز کنند و در راستای تعامل کامل با هم قدم بردارند. در همین راستا «آرمان ملی» با <b>حجت‌الاسلام سید رضا اکرمی</b> نماینده ادوار مجلس و عضو جامعه روحانیت مبارز به گفت و گو پرداخته است که می‌خوانید.</span></p><p><span style="font-size: 12px"><b>اختلافات به‌وجود آمده میان دولت و مجلس را چگونه ارزیابی می‌کنید؟</b><br />من در پنج دوره‌ای که در مجلس بودم گاهی شاهد این تنش‌ها بین مجالس و دولت‌ها بودم. در اینجا نیز در خصوص اختلاف بین دولت و مجلس به نظرم یک محلل لازم است که سران و روسای کمیسیون‌ها را کنار هم بنشانند و ارتباطات در کمیسیون‌ها بیشتر باشد. برخی از مطالب بالاخره اختلاف است و این امری طبیعی است که همه انسان‌ها با هم اختلاف داشته باشند و در کشور ما نیز وجود دارد و امر عجیبی نیست. راه‌حل این است که با یک محلل و واسطه‌ای این اختلافات را کاهش داد. راه دوم این است که مطبوعات ما در این قصه واسطه شوند و روسای کمیسیون‌ها را دور هم جمع کنند و بگویند اختلافتان بر سر چیست. از سویی هم وزرا را گرد هم جمع کنند و بپرسند که چه اختلافی با مجلس دارند؟ مثلا در مجلس یازدهم ما ملاحظه می‌کنیم که دولت به مجلس می‌گوید من بالای هفتاد لایحه قبلی را در مجلس دارم و شما آن لوایح را که ما برایشان وقت صرف کردیم بررسی کنید چون به‌آنها نیاز داریم. اما یکدفعه می‌بینیم 65 طرح توسط مجلس مطرح می شود و آنها را اولویت می‌دهند. خب مجلس که در این خصوص کار و بررسی نکرده است. دو سوم از نمایندگان مجلس یازدهم جدید و تازه کارند و باید به نحوی به آنها تفهیم کرد که حال و نیاز امروز را ببینیم و مشکلات امروز جامعه را ملاحظه کنیم مخصوصا در شرایطی که بالاخره فشار دشمن از هر زمانی بیشتر و سنگین‌تر است. مهم تر از آن اینکه ما اکنون با ویروس کرونا هم در‌گیریم. باید به این مشکلات توجه کرد.<br /><br /><b>دولت و مجلس چگونه می‌توانند در حوزه‌های مختلف به تعامل سازنده دست پیدا کنند؟</b><br />یکی از مسائل اساسی که به ذهنم می‌آید که مجلس و دولت باید خیلی روی آن کار کنند ظرفیت‌های موجود کشور است. اکنون کشور به حمد‌ا... آنقدر ظرفیت دارد از نقدینگی، نیروی انرژی، پسماندها و شرایط کاری جدید که مجلس و دولت می‌توانند بنشینند و روی حال فعلی جامعه فکر کنند و برای حل مردم راهنمایی و راهگشایی کنند. صرف تصویب قانون مشکلی را حل نمی‌کند. به قول برخی از آنها آنقدر قانون تصویب کردیم که بیش از دوران مشروطیت و پس از آن است. شما بهترین دارو را هم بنویسید و تجویز کنید اما ببینید که داروی اصلی و مشابه وجود ندارد و و داروی خارجی هم تحریم شده است این کفایت نمی‌کند. به نظرم آقایان باید بیشتر با هم بنشینند و رو در رو گفت و گو کنند. حرف زدن در پشت سر و اینکه هر کسی در خلوت خود مسائل را بیان کند فایده ندارد. دولتی‌ها و مجلسی‌ها باید خیلی راحت و شفاف با مردم صحبت کنند و بگویند که مثلا روی سرانه مصرف خود کار کنید. در حوزه سوخت، برق و دارو ... گاهی 5 برابر دنیا مصرف داریم که این خیلی زیاد است. ما سالی 18 میلیون مواد غذایی دور ریز داریم. اینگونه که نمی‌شود؛ مردم باید مصرف خود را به حد معقول و طبیعی قرار دهند و نظارت‌ها بسیار قوی و نیرومند باشد. البته نظارت هم فقط دولتی و تعزیرات نیست بلکه خود مردم باید نظارت و مراقبت را بر خود بیشتر کنند. تا مقداری هوا سرد می‌شود مقدار مصرف سوخت آنچنان افزایش می‌یابد که آنطور که گفته شده روزانه به 570 میلیون مترمکعب می‌رسد. در حالی که مردم می‌توانند با پوشیدن لباس گرم و استفاده مناسب و به صرفه در استفاده از انرژی هم صرفه‌جویی کنند. باید فرهنگ‌سازی بیشتری صورت بگیرد تا ان‌شاء‌ا... بتوانیم بر مشکلات فائق آییم و شرایط به حالت عادی خود بازگردد.<br /><br /><b>اساسا چـــرا بـا وجود اینکه بسیار مطرح شده که قوا باید در تعامل و وحدت باشند بازهم شاهد بروز برخی اختلافات هستیم؟</b><br />بله بارها بحث تعامل میان دولت و مجلس مطرح شده اما این اختلافات صرفا به دولت و مجلس بر نمی‌گردد. مشکل اینجا است که هر کس به تنهایی حرف می‌زند و روبه‌روی هم حرف نمی‌زنیم. انسان باید در انتقاد صداقت، آگاهی و دلسوزی داشته باشد. اگر من بخواهم با غرض و مرض و... صحبت کنم یقینا توپ را در زمین شما می‌خوابانم و مشکل را بر گردن شما خواهم انداخت. در حالی که اگر رو در رو بنشینیم و طرح مساله کنیم که این مشکل روی زمین مانده به هر دو ما متعلق است آنگاه به دنبال راهکار برای حل مشکل خواهیم رفت. خود مردم نیز همین‌گونه‌اند که برخی صفر و و بعضی صد هستند و اصلا رو در روی هم صحبت نمی‌کنند. در حالی که در مورد مسائل و مشکلات جامعه همه باید بگویند که چه مقدار از این مشکل به من مربوط است و برای حل آن باید چه اقداماتی انجام دهم. ما در اسلام ناب محمدی مبحث تعاونو علی البر و التقوی و علیکم انفسکم را داریم. من باید ابتدا عیب و اشکال خودم را ببینم و برطرف کنم نه اینکه فقط عیب و اشکال شما را ببینم و بگویم که فقط شما مقصرید و من هیچ اشکالی ندارم. اکنون عملکرد همین تلویزیون را ببینید کاملا بدون اشکال است؟ باید همه شبکه‌ها 24 ساعت کار کنند؟ در حالی که بسیار بهتر و بهینه‌تر می‌توان از این سرمایه استفاده کرد. راه‌حل اختلاف‌های به‌وجود آمده نیز این است که مدیران رسانه‌ها حوزه و دانشگاه و قوا روبه‌روی هم بنشینند؛ درد را به درستی مطرح کنند و راه درمان را نیز کارشناسی ارائه و برای برخورد با مشکلات و ارائه راه‌حل آن یک تصمیم عمومی اتخاذ کنند. </span></p><p> </p><p><span style="font-size: 12px">منبع: آرمان ملی</span></p>