در شرایط کرونایی تعداد زیادی روی آوردند به نمایش خانگی که خیلی خوب است و بچه های پشت دوربین بیکار نمی مانند. اما دارد به یک مشکل تبدیل میشود. مثلا با یک بازیگری صحبت میکنیم میگوید تا 1401 پر هستم. خیلی ها هستند که می آیند فیلم را میخرند یعنی یک فیلم ساخته شده را میخرد تا نامش را به عنوان مجری طرح بزنند.
برخی از دوستان ما اصلا به تهیه کنندگی توجه ندارند و کاری که باید در 40 روز تمام شود در 4 ماه هنوز تمام نشده است. پلتفرم ها هم یک مشکل دیگر است.الان سه فیلم با یک موضوع دارد ساخته میشود این یعنی یک بلا من الان خودم سه تا فیلم با موضوع ناصرالدین شاه میشناسم. الان تخصص دیگر هیچ جایگاهی ندارد و توانایی در دست سرمایه گذار است.
وی در ادامه افزود: یک واقعیت جهانی وجود دارد که برای اینکه دستمزدها به رقم معمول برسد چند نکته مدنظر است. مثلا در خارج بازیگری که دستمزد بالا دارد در سرمایه فیلم شریک میشود. شریک شدن در مالکیت. یا مثلا یک میلیارد دستمزد است من 400 میلیون نقد می دهم و بقیه را در سود فروش پرداخت میکنم. رضا عطاران در تمام فیلم هایی که بازی میکند شراکت میکند. بازیگران منصفی داریم که برای فیلم های خود وقت میگذارند. این کارها اقتصاد را از بین بردن است . خیلی از سرمایه گذارهای ما کله شناس هستند. ما هنوز نتوانستیم به عنوان یک صنف کار اساسی انجام دهیم. ارشاد جدیدا به چند نفر کارت تهیه کنندگی داده که باید گریه کرد بر این شغل.
تعداد سریال هایی که دارد ساخته می شود عموما بازیگرهای آن ها در چند پروژه مشغول کار هستند و این اشتباه است باید از بازیگران متعدد استفاده کرد. استار ما هر هفته اگر دیده شود دیگر استار نیست.
دو تا راه حل وجود دارد که تجربه جهانی است. مثل آب خوردن در روز راه حل دیگری برای آن وجود ندارد. سینما ایدولوژیک است. در ترکیه سالیانه از سریال های خود درآمد ارزی دارد ما اینجا نمیتوانیم اینکارا بکنیم چون برخی فیلم های ما اصلا خواهان ندارند. پس باید سینماگران خودشان دلشان بسوزد و همه باید مشارکت کنند در غیر این صورت کاری نمیتوان کرد. یک کف پول را بگیریم در فیلمی که به آن اعتقاد دارند اگر اعتقاد نداریم بازی نکن بگذار از بچه های تاتر استفاده کنند. بچه های تاتر خیلی آسییب دیدند . من خودم به شخصه اگر این روند ادامه پیدا کند می آیم و نام تهیه کنندگانی که پول نجومی پرداخت میکنند را اعلام میکنم.

منبع: صبح سینما